Moab, again...

Vandaag hadden we een flinke rit te gaan maar wel een hele mooie. Sinds enkele dagen was de pas door de Rocky Mountains open en daar zijn we overheen gereden met uiteindelijk ons doel van vandaag, Moab.

De pas was wonderschoon en overal onderweg werd er gewerkt aan het herstel van de weg. Er moest nog veel uit de sneeuw worden gegraven maar de weg was sneeuw en ijsvrij. De pas was maarliefst 3700 meter hoog. Dat is iets waar ik niet goed tegen kan, dat had ik vorig jaar al gemerkt. Ik word licht in mijn hoofd en vandaag voelde ik ook een druk op mijn borst. Maar met gewoon rustig in de auto blijven zitten kwam alles weer goed. Het was fijn om Max zo te zien genieten van de bergen, hij bleef maar zeggen hoe prachtig en bijzonder hij het vond, hij had in elk geval nergens 'last' van.

Maar goed we zijn weer in Moab, een grappig plaatsje in Utah aan de andere kant van de Rockies. Vorig jaar heb ik hier een leuke (en vooral warme) trui gescored. Dit jaar is het warm in Moab, erg warm en ik heb besloten morgen een dag vrij te nemen en niet mee te gaan naar het park wat op het programma staat. Het zwembad lonkt en op steenworp afstand ligt een steenhouwerij waar ook fossielen te koop zijn...

Heerlijk zo'n dagje voor mezelf.