Fabulous 4 on tour 2018

Fabulous 4 on tour 2018

dinsdag 12 juni 2018

North Bay (mosquitoday)

Gisteren een wandeling gemaakt langs het water naar het stadje. Heerlijk zonnetje met een koele bries, wat wil je nog meer...
Nou een wandeling naar de watervallen natuurlijk. Ank en Ben hadden zich goed voorbereid en waren gekleed in langebroek en lange mouw en zelfs met handschoenen.

Wij dachten dat allemaal niet nodig te hebben totdat we halverwege de wandeling waren. Afijn mijn verslag kun je hieronder bekijken.
En dan nu de allerlaatste dag. Net afscheid genomen van Anke en Ben, zij vertrekken over 2 dagen. Wij hebben vandaag een trip naar Toronto voor de boeg en moeten nog zeker 4 uur rijden. We kunnen rustig aan doen want ons vliegtuig vertrekt pas vanavond 21.00 uur. In totaal hebben we 7000 km gereden dus dat stukje kan er wel bij :-)
Het was een geweldige vakantie. Tot ziens in Nederland!
Uitgeruste groet!

maandag 11 juni 2018

North Bay

De rit naar het noordelijker gelegen North Bay was fantastisch. Mooie glooiende groene heuvels met hier en daar een big farm. North Bay ligt aan een groot meer Lake Nipissing. Ons hotel (onze kamer) kijkt uit over het meer en het uitzicht is fantastisch! Mooie afsluiting van de reis.
Maxim heeft nog even een filmpje gemaakt van ons avondmaal gisteren, te zien hieronder ;-)

Gisteravond in bed beleefden we nog even een horrormomentje. Maxim stapt in bed en ziet allemaal bloed op het bovenlaken. Verbijsterd willen we het hotelmanagement bellen totdat we een heel bloedspoor op de grond zien. Vervolgens ontdekken we een flink bloedend wondje op de wreef van Maxims voet. Geen idee hoe dat ontstaan is. Maxim 2 pleisters en een sok aangetrokken. Blijft een mysterie hoe de wonde is gekomen, is minuscuul klein wondje. Vanochtend  zag het er in elk geval goed uit en gaan we een mooie wandeling maken met mr. en mrs Nobby, hopelijk zonder muggen ;-)
Uitgeslapen groet!

zondag 10 juni 2018

Peterborough

We gaan de laatste dagen in van onze fantastische reis, ik schreef het al eerder, het vliegt voorbij.
Gisteren beleefde Maxim een wat mindere dag. Hij had een loopje bedacht ten noorden van Peterborough in een waterrijk natuurpark. Daar aangekomen was het meer voor watersporters en waren er geen wandelpaden. Ik vond het eerlijk gezegd helemaal niet zo erg. Had onderweg al borden gezien met ' Mosquito lake'.
Ank en Ben doen veel natuurloopjes en hebben we vanwege hun vele encounters met deze bijtgrage insecten omgedoopt in mister and mrs. Nobby. Foto's plaats ik om begrijpelijke redenen niet ;-)

Maxim had toen bedacht zich te troosten met een bezoek aan een boekwinkel. Zelfs deze megagrote bookstore kon hem niet troosten. Ik wist niet wat ik zag toen hij met lege handen naar buiten kwam. De wandeling door Peterborough was wel heel geslaagd, dat gelukkig weer wel ;-)

Verder wederom op de kamer gegeten en heerlijk gelachen en herinneringen opgehaald, heerlijke avond.

Straks vertrekken we naar Northbay, in het noorden ;-) voor de laatste 2 nachten. Maxim heeft iets moois geboekt aan het water om deze vakantie met een big bang af te sluiten.

Ik ga een ontbijtje doen.
Uitgelaten groet!

zaterdag 9 juni 2018

Van Casselman naar Peterborough

We zijn gestart met koffie in de Tim Hortons, wat een ontdekking! Het wordt een mooie dag want is op moment van vertrek al werm. Eerste stop onderweg, Brockville. Een heel leuk plaatsje, zie video, heerlijk koffie gedronken in modern maar knus koffietentje.
Volgende stop van vandaag was Trenton, alwaar het laatste museum staat van deze vakantie (jippie). Het weer was heerlijk en ik heb een korte trippel gemaakt en me vermaakt met het editen van het onderstaande filmpje, met diepte interview met toevallige bezoeker ;-)

De weg naar Peterborough is prachtig. Zacht glooiende heuvels met hier en daar wat bomen. Ik denk dat dit een stuk landbouwgrond is. Het is in elk geval heel fijn om door een ander landschap dan bos te rijden ;-) 
De laatste paar dagen koken we zelf. Het is natuurlijk heerlijk om in restaurantjes te eten maar het is lastig om een gezonde hap te scoren. In de supermarkten zijn veel ' bijna klaar' maaltijden. Deze kun je opwarmen in de magnetron, beetje sla erbij en klaar. Of zoals gisteren een grote bak met diverse gegrilde groenten, heerlijk :-)

We zitten in een super 8 motel in een junior suite. Beetje gedateerd maar het is schoon en fris en met aparte slaapkamer met kingsize bed. Voordeel van de wat grotere kamer is dat we gezellig met ons vieren kunnen eten. 
De laatste week verblijven we ook vaker 2 dagen op 1 locatie. Dat geeft wat meer rust, ook Maxim moet toegeven dat hem dat uitstekend bevalt :-)

Raar fenomeen is dat ik al een paar keer heb gezien dat motelgasten in pyama komen ontbijten. Ik ben meestal rond 6.00 uur uit bed en ga dan met tablet naar de ontbijtzaal om een blogje te schrijven. Kijk mijn ogen soms uit, rare Canadesen. Geen foto's, dat is te genant ;-)
Genoeg voor nu, het is tijd dat we gaan ontbijten.
Warme groet!

vrijdag 8 juni 2018

van Montmagny naar Casselman

De vakantie vliegt voorbij en we willen nog zoveel. We zijn op onze trip dwars door Montreal gereden, wat een verschrikking. Hoef ik niet heen ;-)
Inmiddels is het onze 2e dag in Casselman, het weer is heerlijk en supermarkt en drankenhal zitten op loopafstand. Kortom het is goed toeven :-) We eten de laatste dagen gewoon op onze kamer.  We halen verse salades en magnetronmaaltijden en smikkelen onze buik rond. 
Ben had nog een onhandig momentje vanochtend. Hij deed een poging om een flinke appel met plastic bestek te halveren.  De helft vloog met een big splash in de shakeschaal van de nietsvermoedende Ank. Picture says it all :-)
 
We hebben ook de hoofdstad Ottawa bezocht, dat is werkelijk een prachtige stad. Ook is alles zo schoon, geen vuil en troep in de straten en groen, heel veel groen. De stad is mooi ruim opgezet. Hieronder 2 korte inpressies.
Onderweg naar Ottawa



En een vlogje van mij terwijl Maxim het Canadian War Museum bezoekt.


Zonnige groet!

woensdag 6 juni 2018

Van Miramichi naar Montmagny (Quebec)

Je verkijkt je makkelijk op de enorme afstanden hier. Het is wel heel rustig om te rijden, weinig verkeer, maar 5 tot 6 uur rijden over een afspand van 350 km is geen uitzondering. De wegen zijn over het algemeen zeer slecht te noemen. Van een mooi strak stuk asfalt rijd je zo over een stuk patchwork met verraderlijke gaten. Oppassen dus en niet te hard rijden.

De route van gisteren was mooi om te rijden, veel bossen met naald- en loofbomen. Helaas heeft het de hele weg geregend, ik heb me weer vermaakt met het maken van een plaagfilmpje ;-)
We hebben ook eindelijk een goede koffietent ontdekt. De gewone koffie hier is slootwater. Tim Hortons is een keten door heel Canada waar het goed koffiedrinken is. Ware troostrijke oases die we graag aandoen om de lange autoritten vol te houden. De tenten zitten steevast vol met nieuwschierige ouderen die er gezellig uren met elkaar keuvelen. Misschien zoiets als de koffiecorner van Ikea bij ons ;-)

Het hotel waar we vandaag zitten heeft zowaar metalen vorken en messen en echte koffiemokken. Een ware verademing na alle polystereen en plastic troep. Gisteren waren we het zo zat dat we bij de dollarstore een besteksetje hebben aangeschaft. Hadden we al veel eerder moeten doen. We schamen ons voor de grote hoeveelheden afval die we na het ontbijt in de afvalbak moeten gooien, dat hoeft dus nu niet meer :-)
Het reizen met ons vieren gaat heel goed, we hebben het heel gezellig en lachen wat af over onze malligheden. Zo bijzonder dat we dit kunnen doen. Op dit blog heb ik ook een verslag gemaakt van onze eerste reis samen in 2007 naar de outback in Australie. Heerlijk om de herinneringen aan die reis op te halen. Veel leuke (korte) filmpjes over de stoere prestaties van de 4x4 wagens in de outback. Alle filmpje kun je groter bekijken door rechtsonder on het filmpje op het vierkantje te klikken.

Je vindt het reisverslag aan de rechterkant en klik op 2007
Plezierige groet!

maandag 4 juni 2018

Kouchibouguac national park

Vandaag weer de dag zonnig begonnen, wel met een koud windje maar een extra trui werkt uitstekend ;-). Vandaag hebben we het bovenstaande national park bezocht. Een zeer afwisselend landschap waar we heerlijk genoten hebben. Een compilatie van genoten beelden vind je hieronder. Vooral leuk was het eekhoorntje wat rustig door bleef eten (je hoort m smakken) terwijl ik dichterbij kom.
Morgen verlaten we Miramachi en geven we flink gas richting Montreal. Het wordt een regenachtige dag dus dan kunnen we maar beter een fikse autorit maken. We rijden dan richting binnenland en verwachten wat zachter weer.  Al met al zijn we enorme bofkonten met het weer want dat kan heel grillig zijn hier. Soms met autorijden ervaren we al een temperatuurverschil van 10 graden. Ik ben overigens heel blij dat we niet in een camper zitten, dat is wel fris snachts. Afgelopen nacht was er nog nachtvorst.

Wat dieren betreft hebben we nog alleen eekhoorns kunnen spotten, wel in allerhande soorten, maten en kleuren. Anke en Ben hebben een moose gespot, zij lopen dus iets voor ;-) We hebben nog een week (wat gaat de tijd hard) om wildlife te spotten, aan ons zal het niet liggen ;-)

Was nog een prachtige zonsondergang in Miramachi, geschoten vanuit onze hotelkamer. Was werkelijk weer een mooie plaats. Vanavond in de locale Ierse pup gegeten, wederom simpel doch voedzaam. Het leven is goed voor ons, we genieten :-)

Genoeglijke groet

zondag 3 juni 2018

Van Baddeck naar Miramichi (monsterrit)

We hebben gisteren een hele dag regen gehad, niet zo'n beetje maar echte plensbuien. Wel jammer want Maxim had een prachtige rondrit gepland. Die hebben we ook gereden maar het was te nat om veel te kunnen zien. Zie het vochtige beeld verslag hieronder.
Besloten om de koers een beetje aan te passen. het is heerlijk om ergens 2 dagen te blijven maar dat houdt in dat we dan op de andere dagen wel kilometers moeten maken. Vandaag bijvoorbeeld ruim 5,5 uur gereden. Maar we hebben weer zon, wel een koude wind maar het is droog en prima wandelweer. 

Het hotel waar we neergestreken zijn ligt prachtig aan een zeearm. We hebben heerlijk simpel (doch voedzaam) op de hotelkamer gegeten. Wel jammer dan Ank een glas wijn over de smetteloze witte sprei gooide. De hotelmanager vond het gelukkig geen probleem, melk was viezer. Melk zie je niet maar ruik je wel. Hij vond het fijn dat Ank het even meldde. Klaar dus :-)

tevreden groet!

vrijdag 1 juni 2018

Baddeck, Novia Scotia

Vandaag een flinke etappe gereden van Lunenburg naar onze bestemming voor de komende 2 nachten, Baddeck. Het motel ligt prachtig en we kijken vanuit onze kamer prachtig weg over het water. Morgen zal ik wat beelden plaatsen. Het toeristenseizoen is nog niet op gang gekomen en overal is het heerlijk rustig.

Het weer is overigens fantastisch, zonneschijn met een koele bries, wat wil een mensch nog meer :-) Morgen schijnt het te gaan regenen, moet het eerst zien. Tot nu toe heel veel geluk gehad en slechts een regendag gehad.
We hebben net een verse (volkoren) pizza genuttigd met sla, zijn dus heel verantwoord bezig ;-)

Heb jammergenoeg wel pech met mijn telefoon. Heb m laten vallen op t asfalt en dat resulteerde in wat flinke barsten in de achterkant. Gelukkig is mijn scherm nog heel, dat dan weer wel ;-). Nu met ducktape alles weer vastgeplakt. Nog even een artifarti foto van een truck die ons lang achtervolgde maar we hebben m af kunnen schudden :-)

Zonnige groet :-)

donderdag 31 mei 2018

Lunenberg en Oak Island

Lunenburg doet Scandinavisch aan, vrolijk gekleurde huisjes, groene grasvelden en blauwe luchten. Het ligt heel mooi in een baai aan de kust van Novia Scotia en staat op de Unesco werelderfgoedlijst. Onze kamer (suite) is prachtig en van alle gemakken voorzien. Het ontbijt is heerlijk en met echt bestek en borden. Dat kunnen we na een week van plastic eterijen goed waarderen.

We schamen ons ook vaak om zo'n bult aan afval in de ton te kieperen. Ik heb me voorgenomen de volgende keer zelf bestek en bamboebordjes mee te nemen. Ik heb nog even wat kiekjes van Lunenburg in onderstaande videoslide gezet.


En dan Oak Island. Maxim en ik volgen de avonturen van de 2 schatzoekende broers al enige tijd. Het mysterie rondom de schat wordt stddes groter. Ik vond het dan ook fantastisch om het eilandje zelf te bezoeken. Blijkbaar zijn we niet de enige fans. Alle rondleidingen waren dit jaar al volgeboekt. Wel jammer maar we volgen de ontwikkelingen verder wel voor de buis als we terug zijn.
Dat ik enthousiast ben over het eiland moge duidelijk zijn:-)

Enthousiaste groet!

woensdag 30 mei 2018

Van Belfast via Moncton naar Lunenburg

De afgelopen 2 dagen veel in de auto gezeten. Je verkijkt je makkelijk met de mijlen en de bochtige wegen. Ook is er tijdsverschil. Ik ben helemaal van het vroege padje en word om 7.45 uur wakker van de wekker, ongekend :-)

We hebben genoten van de dagen in de USA, Maine is werkelijk prachtig. Aan de grens met Canada werden de tijdelijke visa uit de paspoorten gescheurd. Deze zaten vastgeniet en ik heb nu een gat in een van de pagina's. Als dat maar geen gedonder geeft...

Gisteren overnacht in Moncton, we waren te gaar na de lange autorit om nog iets te ondernemen en hebben gevieren een zelfgefabriekte maaltijd genuttigd. Sla, sushi, kip en groente, deels uit de magnetron. We hebben het ons goed laten smaken, dat gaan we vaker doen :-)

Onderweg naar Lunenburg hebben we een leuke wandeling door Halifax gemaakt, zie filmimpressie.

Vandaag en morgen verblijven we in Lunenburg. Een zeer pittoresk plaatsje aan de kust. Onze hotelkamer is met zeer veel zorg ingericht en heeft een zeer gzellige zit met open haard en een fantastische douche met 5 douchekoppen waar Maxim al 30 minuten onder staat ;-)
Super tevreden groet :-)

maandag 28 mei 2018

Belfast, Maine

We verblijven 2 dagen in een mooi motel in Belfast. Het ligt aan een baai die in verbinding staat met de Atlantische Oceaan. Belfast een in klein kustplaatsje in oude stijl. We kunnen er lopend heen en hebben er gisteravond heerlijk gegeten in de oudste pub van het dorp.

Gisteravond had ik weer een valmomentje in de badkamer. De vloer was nat omdat Maxim had gedoucht en een uitglijer was het gevolg. Niets ernstig beschadigd, wel wat beurs en spierpijn om de val te breken. Op naar het volgende avontuur :-).

Vandaag een flinke trippel gemaakt naar Acadia National Park. We hebben rondom een meer gelopen, nou gelopen....soms over keien kruipend maar dat zie je in het filmpje.
Vermoeide groet!


zondag 27 mei 2018

White River Junction

Men wat een monsterrit vandaag. Voor mijn gevoel de hele dag in de auto gereden. En wat flauwe filmpjes gemaakt ;-) Overigens wel door een prachtig gebied gereden. We hebben de staat New York verlaten en een flink stuk door  Vermont gereden. Dit was niet helemaal de bedoeling maar onze reisleider had de afstand in mijl voor km aangezien...

Ook nog een spannend momentje in de middle of nowhere waar Maxim tijdens een break een spijker in de wang van de band aantrof. Uiteraard ook filmpje ;-)

Vandaag was het ook de geboortedag van mijn vader. En laten we nu net op loopafstand een Chinees zitten :-). Heerlijk zitten nassen, was werkelijk heel erg smaakvol.
Hieronder op de kaart zie je de blauwe route die we gereden hebben.

Gapende groet :-)


zaterdag 26 mei 2018

Watertown


In de ochtend begon de trip al goed. We zaten vlak bij de grens en waren er dus lekker vroeg. Nadat we onze paspoorten aan de USA douanier gegeven hadden, moesten we uitstappen en werden we naar een donker gebouwtje geleid. Aldaar op de 2e etage aangekomen zaten er al 20 mensen te wachten. Er hing een gelaten sfeer. We wisten niet wat we moesten doen of wat er verkeerd was.

Na 20 minuten wachten werden we opgeroepen en werd ons uitgelegd dat we wel een ESTA hadden maar dat deze alleen geldig was als je de USA met een vliegtuig binnenkomt. Voor het binnengaan van de USA met een auto heb je een ander document nodig. Pffff, gelukkig was dat het, waarom zeggen ze je dat niet? Waarom laten ze je zolang in onzekerheid? Ik vond het in elk geval zeer onvriendelijk, maar goed na het betalen van wat dollars mochten we de USA binnen met een extra sticker in ons paspoort.

Tijd om te knallen met onze bolide. Ik heb een mooie foto van de auto maar de server weigert deze te uploaden, net als een foto van de grensovergang. Big brother en zo??
De route was verder prachtig, nagenoeg geen industrie en wel veel glooiende heuvels, helemaal happy :-). Op het kaartje (klik voor vergroting) kun je zien waar we zitten. We hebben de uiteraard de snelwegen vermeden en zijn zoveel mogelijk langs Lake Ontario gereden, lijkt wel een zee zo groot.

Eind van de middag kwamen we aan op onze bestemming voor die dag, de Comfort Inn in Watertown. Hier werden we door Anke en Ben gefeteerd op een heerlijke maaltijd in het Holiday in, smikkelen en smullen want ik had zulke lekkere spareribs, jum.
Smakelijke groet!

vrijdag 25 mei 2018

Niagara Falls

Het weer blijft prachtig. We hadden ons ingesteld op een ' fris weer' vakantie, maar de temperatuur komt makkelijk boven de 25 graden. Heerlijk dus :-)
Ik heb me de eerste dag zelf mogen vermaken terwijl Maxim door een vliegveldmuseum struinde. Ik heb mij eerste vlogje gemaakt :-)


Waar we ons (lees Maxim) wat op verkeken hebben, is dat dit hele gebied erg geindustrialiseerd is. De ene snelweg na de andere, met ontzettend veel verkeer, vooral vrachtwagens. Ook heb ik nog geen logica in de wegnummers en afslagen kunnen ontdekken. Gelukkig hebben we bij onze bolide een navigatiesysteem meegekregen. We komen er wel :-)

Onze bestemming van vandaag is het Cadiac Motel in Niagara Falls. Wat een fantastisch Motel, kraakhelder, superstrak ingericht, wel compact maar geen bezuiniging op het kingsize bed. Een heuse aanrader, schijnt een keten te zijn.

Niagara Falls zelf is een touristtrap, ik noemde het gelijk klein las Vegas.  Het motel ligt wel mooi centraal, allemaal restaurantjes vlakbij en de watervallen op loopafstand. Ook wel grappig dat de USA aan de overkant ligt. Daar gaan we de komende dagen heen. Een impressie van ' Little Vegas' en de fantastische watervallen volgt hieronder.


Zonnige groet :-)


donderdag 24 mei 2018

Van Toronto naar Cambridge

We hadden werkelijk een zeer voorspoedige en rustige vliegreis. We vertrokken mooi op tijd, in tegenstelling tot Ank en Ben. Ons verbaasde het dan ook niet dat we bijna gelijktijdig bij ons hotel in Cambridge aankwamen.
Wij hebben gelijk de locale middenstand verkend en kwamen terug met een flinke score aan wijn, bier en andere eerste levensbenodigheden zoals nootjes en fruit ;-).

Tja en de eerste indrukken...We zitten natuurlijk nog in een dicht bevolkt gebied en we hebben alleen een stuk snelweg gereden, maar ik vind (naast de Amerikanen) dat ook de Canadezen compleet gestoorde weggebruikers zijn. Dat ze links en rechts mogen inhalen wisten we. Maar dat ze dit doen zonder richting aan te geven en met duizelingwekkende snelheden is nieuw.

Kan natuurlijk ook komen dat we gelijk vanuit het vliegveld een auto hebben gehuurd en zijn gaan rijden. Normaal verblijven we eerst een nacht in een hotel en vertrekken dan pas. Toch wel lekker om even te acclimatiseren,
Het tijdsverschil is rond de 6 uur. Gisteren hebben we dus een hele lange dag gehad maar langer dan 21.00 uur locale tijd, bracht ik het niet. Met als gevolg dat ik nu om 05.00 uur een blogje maak terwijl lief nog vredig ronkt ;-) Ach nou ja, dat is eigenlijk wel een normale ontwaaktijd voor mij ;-)

Nog geen foto's  gemaakt, of een vlogje, dat wil ik jullie nog niet aandoen ;-). Straks gaan we op weg naar de Niagarawatervallen, richting USA dus.
Goedgemutste groet