Loveland...

Vandaag hadden we een autodag en zijn we in een ruk tot vlak bij Denver gereden om morgenvroeg de Rocky Mountains te bestijgen, per automobiel uiteraard. Sinds gisteren is daar namelijk de pas weer begaanbaar.
Onderweg zag ik deze merkwaardige gekleurde wolk. Ik kan dit fenomeen niet thuisbrengen, iemand een idee? Zijn ze bij HAARP weer aan het experimenteren? Ik heb het een paar keer gezien maar dit was de meest duidelijke en voor alle duidelijkheid, dit is geen regenboog. De foto is door het raam heen genomen, dat verklaard de spiegeling van de 'vliegervorm' aan de linkerkant.

Verder hebben we net heerlijk gegeten bij Perkins, een restaurant keten met een prima mix van fastfood en eerlijke ingrediënten. Aanrader voor de volgende keer, de borden gingen alle 4 schoon op, dit tot grote verbazing van de serveerster. Als afsluiter hadden we allemaal koffie besteld en Maxim een dubbele expresso. Wat schetst onze verbazing als de dubbele expresso gebracht wordt? Jawel hoor, 2 kleine kopjes koffie.

En nu? Nu gaan de Martha's een fles Californische champagne (ja heus het staat erop) soldaat maken. Het wordt gezellig vanavond in Loveland.

Dorstige groet!

Crazy Horse....

Vandaag hadden we een van de highlights van Martha (sr) op het programma staan. Mount Rushmore en als je niet weet wat daar te zien valt kijk dan maar op de kopfoto van dit blog. Jawel de 4 presidentenkoppen en ik heb een bewerkte versie waar Obama bij is geplakt.
Erg imposant om ze 'life' te zien en natuurlijk hebben de Amerikanen er weer veel patriottische toeters en bellen bij gemaakt. Wij nuchtere hollanders hadden het in zegge en schrijve in 10 minuten wel gezien.

Daarna zijn we naar het vlakbij gelegen Crazy Horse gereden, het antwoord van de indianen op de in steen uitgehakte presidentenkoppen. In 1948 is één man op verzoek van de indianen begonnen met een zeer prestigieus project om Crazy Horse te houwen uit steen zittend op zijn paard. Anno 2010 is van dit grootse plan slechts het gezicht gerealiseerd. Het is een te ambitieus plan gebleken en nu maken ze alleen de kop en de wijzende arm. Ik ben heel benieuwd of het tijdens mijn leven nog zover komt.

Rapid City is een uitstekende uitvalsbasis gebleken, dat heeft de reisleider goed bedacht. We zijn in de middag nog naar Park Custers gereden alwaar ik halverwege de autosleutels heb kunnen ontfutselen zodat de Martha's ook weer eens even van het uitzicht door de voorruit konden genieten. Mooi park met veel wildlife en smalle tunnels waar onze tank ternauwernood door kon. Ik kreeg een deja vu van met lijn 2 (stadsbus) onder de Dom door rijden...
Breed grijnzende groet!

Badlands...

Vandaag zijn we naar een desolaat gebied gereden de Badlands genaamd. Nou dat doet de naam alle eer aan, wat een karigheid. Hele stukken land uitgefreesd door weer en wind met merkwaardig gevormde heuveltjes als eindresultaat. De wind woei dat het een lieve lust was en mijn in Yellowstonepark aangeschafte winterjas deed weer heerlijk dienst. Of het nu aan de omgeving lag of aan het weer, ik weet het niet maar ik had moeite om erbij te blijven. Ik ben menig keer in slaap gesukkeld om met een schok weer wakker te worden achter in de auto. Waarschijnlijk een overdosis aan indrukken.

Ons avondmaal hebben we genuttigd in een absolute aanrader namelijk een voormalige brandweerkazerne, downtown Rapid City wat overigens totaal onverwacht een heel leuk stadscentrum bleek te hebben. Als afzakkertje nog even een kop echte koffie genoten in een koffiehuis welke, zo bleek later, door heuse relies werd gerund. Verplicht hebben we een half uur (zolang kostte het ons om de halve liter cappucino weg te werken) Jesus loves you songs en andere zalvende teksten aan moeten horen welke vooral Maxims tenen erg deed krommen. Als toetje van deze dag en als pleister op de wonde mocht Maxim even los lopen in een locale boekenwinkel wat resulteerde in 4,5 kilo boek, hoe krijgen we het allemaal mee straks....

Zwaartillende groet!

Close encounters of the third kind...

Vandaag zijn we naar Devils Tower gereden, terwijl we door Max onderweg vermaakt werden doordat hij alle hertjes aanwees.
Devils Tower is een merkwaardige lavapuist in een geweldig mooie glooiende omgeving. We hebben er omheen gewandeld en genoten van de heerlijke pijnbomengeur, een verademing na alle zwavelwolken van Yellowstone ;-) Aan de voet van Devils Tower wonen honderden zo niet duizenden prairydogs, grappige beestjes die inderdaad een schel blaffend geluidje maken, zeker als je te dichtbij komt.

Volgens de Indianen was Devils Tower een berg die door een reuzenbeer met scherpe klauwen is toegetakeld waardoor de merkwaardige vertikale banen zijn ontstaan. Op eerdere trips hebben we al gezien hoe het komt dat deze (lava)bergen eroderen en zo afbrokkelen maar het blijft een mooie legende.

Waar ik deze berg van ken is de film Close encounters of the Third kind van Steven Spielberg. Maar goed, de moeite van een bezoek zeker waard dus en een pluim voor de reisleider. Misschien dat ik met slijmen de autosleutels een keer krijg...

De komende 3 nachten verblijven we in stijl in een suite, voorzien van aparte slaapkamer en keuken, niet dat we er zullen koken hoor maar een aparte slaapkamer is wel fijn om je even te kunnen afzonderen. We zitten dus de komende 3 nachten in Rapid City en zullen dit als uitvalsbasis gebruiken voor de komende tochten. Het weer is hier overigens warm zo niet heet. Ik heb alweer kans gezien mijn rug ietwat te verbranden.

Gloeiende groet!

On the move...

Vanochtend met het inpakken van de auto zowaar nog een eenzame wolf gehoord, wat een bizar geluid. We zijn vandaag aan de noordkant om het Yellowstonepark heengereden richting Billings, een vreselijke plaats met vieze industrie dus daar geen stopje gemaakt. We zijn Montana uitgereden en bevinden ons nu in Wyoming en ik kan je vertellen dat het hier qua temperatuur een stuk aangenamer is. Ik heb zowaar al even in de zon gezeten en gezwommen. We hebben net zeer copieus gedineerd in een landmark waar zelfs Buffalo Bill nog een vorkje geprikt zou hebben, niet dat ik een hoge pet van die makker op heb maar de Amerikanen zijn zeer trots op hun (korte) historie.

Sorry zus dat ik je moet teleurstelleen qua overzichtskaart maar ik heb gewoon er gewoon geen, het enige exemplaar is in het bezit van de reisleider en hij bewaakt m net als de sleutel van de auto. Ik mag er alleen in rijden als hij zin in bier heeft ;-)

Over bier gesproken, net maarliefst 2 pinten gedronken. Heerlijk Moose Drool, een heerlijk donker bier welke mij in de verte aan guines deed denken.
De tijd vliegt trouwens maar dat is altijd als je fun hebt. Morgen mogen we van onze reisleider trouwens uitslapen en worden we voor het ontbijt pas om 8 uur verwacht. Luxury :-)

Morgen gaan we het plaatsje waar we nu verblijven (Sheridan) met een bezoekje vereren en daarna rijden we door naar Devils Tower en Rapid city, what ever we daar mogen zien....

Morgen meer.

Zonnige groet!

Nog meer bizons...

Lief kon het niet laten en bestelde een bizonburger die m heel goed smaakte. Ik blijf het vreemde dieren vinden en voel er niets voor daar mijn tanden in te zetten. Ook vandaag weer in een kudde op de weg loslopende exemplaren beland. Ze zien er log uit maar bewegen zich bedriegelijk snel. Ik kan me goed voorstellen dat er ongelukken met deze jongens gebeuren. Ze ogen heel rustig maar ondertussen broedt er vanalles in die mega grote kop van ze en een uithaal met die horens is zo gebeurd.

Ook vandaag weer een heuse zwarte beer gezien en leuke kleine grondeekhoorns en een wat groter exemplaar die ik prompt voor bever aanzag. Totdat hij me de rug toekeerde en een armzalig staartje showde. Geen idee dus wat dat was maar wel lollig. Zodra hij/zij zich gezien waande drukte hij/zij zich plat tegen de grond en ging zo helemaal op in de omgeving.

Yellowstone is een prachtig park met heel veel verschillende natuurfenomenen. Alleen al de rookpluimen die zomaar her en der uit het landschap omhoog kringelen en de prachtige gekleurde (warm)waterbronnen en de mineraalplateaus. Ik heb genoten deze 2 dagen maar het is tijd om onze nederige cabin te verlaten. Morgen vertrekken we in alle vroegte naar het noorden, das al wat ik weet. Morgen meer dus.

Bizondere dag...

Vanochtend in alle vroegte, we waren nog geen 10 minuten onderweg, zagen we al een zwarte beer. Prachtig gezicht, ik was zo onder de indruk dat ik te laat naar mijn camera greep. Na de beer volgden nog vele herten en bizons de hele dag door. Op gegeven moment waren we omringd door bizons. Wonderlijke beesten, heel zwaar van voren en met een slanke achterhand. Eigenlijk niet in verhouding maar mijn waarneming is vast beperkt wat dat aangaat ;-)

Ook hebben we een prachtige wandeling naar Lower Falls gedaan. Heerlijk om zo'n trippel te kunnen maken, ik geniet nog elk moment van mijn slankere ik. Ook hebben we the big old faithfull gezien, een geiser die elke anderhalf uur zijn water spuit. Mooi om te zien en vreemd dat dat steevast elke anderhalf uur gebeurd. Het is een wonderlijk land hier met mysterieus omhoog kringelende rookpluimen en borrelende waterputten en modderspuiters. Wat wel vervelend is zijn de vieze luchten die ons bleven omringen. Nadat we elkaar al enkele keren nauwlettend hadden gadegeslagen kwamen we erachter dat de verschrikkenlijke puttenlucht in onze omgeving, niet afkomstig was van een van ons. De rotte eieren stank is afkomstig van de zwavelputten die hier overal zijn. Zelfs in ons huisje is niet vrij van deze lucht.

Afijn, morgen gaan we de andere kant van het park verkennen. Vandaag mochten de Martha's voorin de tank. De mannen hadden bier gedronken en lieten zich door ons vervoeren. Ik heb de smaak te pakken en zal het wiel vaker hanteren.

Rijlustige groet!

Foutje, bedankt....

Vanochtend zijn we al vroeg op pad gegaan om even flink wat kilometers te maken richting Yellowstonepark. We verblijven de komende 3 nachten in een zeer basic houten cabin, voorzien van warm en koud stromend water een een minitoilet. Het arriveren was wel even schrikken na alle comfort van de afgelopen dagen maar vooruit er is internet dus waar heb ik het over...

Onderweg al het nodige wildlife kunnen spotten zoals meerdere kuddes bizons, enkele elken, herten en diverse roofvogels. Dus het beloofd erg mooi qua wildlife te worden hier.

Tegenvaller is echter de temperatuur. Mij is verteld dat het hier 30 graden zou zijn, ja heus. Ik heb slechts 1 lange broek bij me en 1 trui. Ik moet dus echt weer wat nieuws en warms aanschaffen :-P
Zonder dollen, het is hier echt koud. We hebben ineen heuse sneeuwstorm gezeten en werden geadviseerd om sneeuwkettingen om te leggen. Maar goed die had het verhuurbedrijf niet meegeleverd en we rijden al in een tank met dikke banden. Kortom we hebben het er maar op gewaagd. We hebben overigens ook de tank volgegooid, dorstig hoor. Er verdwijnt zo 80 liter in dit gorgelende monster.
Afijn, we hebben ons gesetteld en gaan zo down town de restaurantjes verkennen. Reizen maakt hongerig en daar weten ze hier wel raad mee....

Hongerige groet!

De schaamte voorbij...

Onze eerste echte vakantiedag kwam maar traag op gang. Martha en Max kregen de douche niet aan en moesten zich noodgedwongen net als vroeger 'aan de kraan' wassen. Kan natuurlijk ook maar lekker is anders. Voor Max was het dubbel afzien en moest ie de dag ongeschoren aanvangen en dat is niets voor hem. Op het vliegveld aangekomen bleken de koffers nog niet te zijn geariveerd en moesten we daar nog even op wachten maar met een heerlijke kop capucino was dat leed al gauw geleden. Bij de auto verhuurder stond een flinke rij SUV klaar waaruit we mochten kiezen. Het zal je niet verbazen dat Maxim de allergrootste uitgekozen heeft. We hebben een Ford expeditie met een flinke gorgel onder de motorkap, het is maar goed dat de benzine hier goedkoop is. De schaamte voorbij dus...

Max heeft zich vandaag goed ingehouden, zeker toen lief na het eten van een hard broodje achter het stuur er nogal bekruimeld bij zat. Verder een heerlijk vorkje geprikt bij een locale -van alles en nog wat- eettent. En waar we zitten? Op de A80, een belangrijke toegangsweg naar Yellowstone. En nu na een glas amber ale gaan de luikjes bij mij al weer zwaar worden. Morgen weer een dag en de laatste etappe op binnendoorweggetjes naar Yogibear.

Geeuwende groet!

The arrival...

Na een voorspoedige reis zonder vertragingen na een reis van zo'n 14 uur waren we gaar en rijp om ons op te krullen in onze reismand. Helaas toch nog even een deja vu van een eerdere trip namelijk dat wij wel aan zijn gekomen maar onze koffers, of in elk geval 2 van de 4 niet. Door eerdere ervaringen wijs geworden hebben we verschoning in de handbaggage maar toch... Continental bezwoer ons dat de koffers nog op Houston stonden en dat ze nagezonden zouden worden. Vanochtend bij de balie van het hotel waren er idd 2 koffers afgegeven maar die wilde het hotel niet accepteren daar de naam niet overeenkwam met de naam waarop we ingechecked waren. De koffers stonden op mijn meisjes naam en niet op die van Schipper...

Nou ja we zijn er en het is hier heerlijkwarm overdag. Als de zon onder is kan het wel koud zijn maar daar kunnen we ons op kleden als de koffers er weer zijn ;-)

Verder gisteravond voor het eerst hardgelopen op een band. Men ik leek wel dronken en had de grootste moeite om op de band te blijven, oorzaak tijdsverschil natuurlijk. Ik moet nog steeds erg uitkijken met hardlopen en heb een gevoelige aanhechting van een pees bij een knie maar een paar minuutjes gaat prima. Verder ga ik gewoon door met lekker wandelen. Waarwe in nederland vaak platte egels zien zitten we hier in een een gebied met groundhogs. Leuke marmotachtige beestjes die niet erg g0oed uitkijken met oversteken :-(

Back to the USA part 2...

Het is alweer tijd voor de volgende trip. Martha en Martha en Maxim en Max (nee je kijkt niet dubbel) gaan naar de USA. Ditmaal vliegen we met Continental Airlines naar Denver en staan Yellowstonepark en Mount Rushmore op het programma. We hebben een soort van Trailblazer gehuurd om ons in stijl te vervoeren over s'Herenswegen in den vreemde.... Als je meer wilt weten volg dan dit blog, ik zal dagelijks over onze avonturen hier bloggen.

Ik hoop maar dat alles goed gaat met de tickets want naast dezelfde voornamen hebben we ook allemaal dezelfde achternaam, ik ga dus met mijn schoonouders 14 dagen op trektocht door de Amerikaanse wildernis, voorzover nog aanwezig ;-)

Ook blijft het natuurlijk afwachten wat die verrekte aswolk blijft doen, zelf hopen we ook nog een grote zo niet grootste vulkaan ter wereld te bezoeken, als die zich nou ook even rustig houdt... Ik heb in elk geval mijn lief en mijn laptop en vermaak mij vast uitstekend in geval van vertragingen. De katten worden overigens liefdevol verzorgd door de buuf en co en zullen er zelf voor zorgdragen dat ze niet worden vergeten ;-)

Kortom we kunnen heerlijk alles even loslaten.

Zin in vakantie groeten