Vandaag waren wij alweer bijtijds uit de veren, bij de achterburen bleef het nog lang stil...
Vandaag hebben we een poging ondernomen om per auto de berg Bernia te bedwingen, helaas durfde lief het halverwege niet verder aan vanwege een in zeer slechte staat verkerend wegdek, letterlijk 'wegdek' het was een zandweg met diepe kuilen en grote keien.
We zijn wederom richting Tarbena getogen en ditmaal zijn we daadwerkelijk afgeslagen naar het ezelreservaat. Ook dat was lastig te bereiken, de weg leek meer op een ezelspaadje. De laatste honderd meter heb ik te voet afgelegd, lief bleef liever in de auto.
Ik trof ter plekke twee overjarige Duitse hippies aan op een verder leeg terras omringd door lui beestenspul. Er lag een zeug, een hond, diverse katten en een meute puppies en biggetjes allemaal in siësta. Het duurde even voordat de menageriehouders doorhadden dat er bezoek was en er werd in allerijl wat namen geroepen. Waarempel stak daar de een na de andere ezelsoor om het hoekje van het dierenverblijf. De ezels waren allemaal lief en erg nieuwschierig of er misschien wat te halen viel, toen dat niet het geval bleek schoten ze een voor een hun stal weer in om verder te gaan met de siësta. Ze roken heerlijk naar ezel en hadden de meest zachte fluwelen neuzen die ik ooit gevoeld heb.
Vervolgens zijn we richting appartement gereden en in het plaatsje een eetgelegenheid opgezocht. Voor zo'n klein plaatsje is er veel keuze qua restaurantjes, het werd een verse pizza met een heerlijke salade. Momenteel loopt het kwik snel op in de achtertuin en is het zelfs te warm om even te gaan bubbelen. Ik vermaak me heerlijk in de schaduw, wat heeft een mens nog meer nodig dan een volle buik, fles water en een aangename temperatuur...
Tevreden groet!
1 opmerking:
ha overbuurtjes + reisgenoten.
Eindelijk tijd om jullie belevenissen te lezen,ziet er weer prima uit.groet Hanna
Een reactie posten