Badlands...

Vandaag zijn we naar een desolaat gebied gereden de Badlands genaamd. Nou dat doet de naam alle eer aan, wat een karigheid. Hele stukken land uitgefreesd door weer en wind met merkwaardig gevormde heuveltjes als eindresultaat. De wind woei dat het een lieve lust was en mijn in Yellowstonepark aangeschafte winterjas deed weer heerlijk dienst. Of het nu aan de omgeving lag of aan het weer, ik weet het niet maar ik had moeite om erbij te blijven. Ik ben menig keer in slaap gesukkeld om met een schok weer wakker te worden achter in de auto. Waarschijnlijk een overdosis aan indrukken.

Ons avondmaal hebben we genuttigd in een absolute aanrader namelijk een voormalige brandweerkazerne, downtown Rapid City wat overigens totaal onverwacht een heel leuk stadscentrum bleek te hebben. Als afzakkertje nog even een kop echte koffie genoten in een koffiehuis welke, zo bleek later, door heuse relies werd gerund. Verplicht hebben we een half uur (zolang kostte het ons om de halve liter cappucino weg te werken) Jesus loves you songs en andere zalvende teksten aan moeten horen welke vooral Maxims tenen erg deed krommen. Als toetje van deze dag en als pleister op de wonde mocht Maxim even los lopen in een locale boekenwinkel wat resulteerde in 4,5 kilo boek, hoe krijgen we het allemaal mee straks....

Zwaartillende groet!