Lekkere kwal...

Nog steeds niet de G-spot ontdekt maar het weekend is nog jong…
Voor vandaag heeft Maxim twee teksies geritseld, das dus veel goedkoper en de chauffeur blijft overal wachten. Die van ons fungeert gelijk als gids en met enige moeite kunnen we hem ervan overtuigen dat we zelf al over enkele te bezoeken locaties hebben nagedacht, nou euh, Maxim dus ;-). Maar goed, hij rijdt natuurlijk wel de teksie en we komen uiteindelijk bij een Burmese tempel terwijl we eigenlijk naar een hele grote Thaise tempel hadden willen gaan. Wel zijn we daar door een Boeddhistische monnik gezegend en mochten we pas verder na een geel armbandje te hebben laten omknopen. Ik heb me laten vertellen dat deze net zo lang bij je blijft als je nodig hebt. Grappig genoeg is Chao Ya de hare enkele uren later al weer kwijt en weet ze die van haar vader te ontfutselen.

Wat is Penang een prachtig eiland als je buiten het bebouwde stadse gedeelte gaat. Overal heerst weelderig groen en vanaf de meest onverwachte plekjes hoor je de zee of kun je deze zomaar tussen het groen door spotten.
Ook blijf ik verbaast over de enorme vriendelijkheid en behulpzaamheid van de locale bevolking, niets is ze teveel en alles kan.

Zo hebben we tot nu toe elke avond nog ergens anders een hapje eten genoten. Maxim heeft gisteren iets besteld wat hij heerlijk vond en wat ik voor groente aanzag op zijn bordje bleek later bij navraag ‘gellyfish’ te zijn, volgens mijn vrije vertaling dus kwal :-D

Kortom de familie laat het zich allemaal goed smaken, ondergetekende incluis en het gaat me heel makkelijk af om ipv frites extra groentes te bestellen. Ik heb ook tot nu toe elke dag nog dapper één uur al sportend in de fitnessruimte doorgebracht en ook het shaken gaat prima. Ik blijf het wonderlijk vinden hoe gemakkelijk ik de foute dingen kan laten staan. Morgen hebben we trouwens weer een ‘date’ met de teksieboys, we willen naar de Thaise tempel en naar Georgetown maar daar morgen meer over.
Beweeglijke groet!