Het is gedaan. Vandaag hebben we voor de tweede keer the Great Central Road afgerond en uitgereden. De weg is een stuk breder geworden dan drie en een half jaar geleden. Wel stonden er nog dezelfde autowrakken en er waren er aardig wat bijgekomen. Maxim en ik hebben genoten van het veranderende landschap en de dieren die in deze woestenij kunnen overleven. We hebben veel goanna’s, lizzards, camelen, geiten, dingo’s, zebravinkjes, magpies en zelfs een heuse grote groene slang mogen aanschouwen. Allerhande dieren maar nog geen enkele levende kangoeroes, wel honderden dode in alle staten van ontbinding verkerend maar geen enkele levende tot onze grote spijt.
Vanochtend hebben we wild gekampeerd bij Docker River, we waren de enige en zelfs Ank en Ben beginnen een beetje van dit rode land te houden. Ik herken in Ank veel van mezelf de eerste keer dat ik zo ging kamperen. Nog erg gericht op schoon en stofvrij en schone toiletten en de onmisbare dagelijkse douche. Tja, die zijn er gewoon niet en het primitieve leven van wassen aan de kraan en het stof doen mij inzien hoeveel er ‘los te laten’ valt in mijn dagelijkse bestaan.
Ank en Ben waren we vanochtend overigens bijna kwijt geweest, zij mochten voorop rijden en reden pardoes de outback weer in. Luid toeterend en lichten knipperend hebben we de achtervolging ingezet. Pas na enkele kilometers toen we druk gebarend naast hen reden kregen ze het door.
Vergeet ik bijna te vermelden dat we Maxim een tijd kwijt zijn geweest. Hij ging ‘even’ douchen en kwam na 1,5 uur weer geheel bezweet en buiten adem terug. Had ie vastgezeten in het douchehokje en had over muurtjes moeten klimmen om zichzelf weer te kunnen bevrijden. Dat was in Tjukayirla Roadhouse waar we verder bijzonder plezierig hebben overnacht . Ook troffen we daar enkele onderwijzers die met de aboriginals leven om de kinderen les te geven. Een wonderlijke baan lijkt mij zo. De aboriginalcommunities zijn allemaal ‘droog‘, wat wil zeggen dat er geen alcohol gedronken of zelfs aanwezig mag zijn. Dit laatste betreurde de onderwijzeres die we spraken wel want ze lustte graag een droge witte wijn.
Morgen gaan we naar Uluru (Ayers Rock) en dan wil Maxim deze samen met Ben gaan beklimmen. Ik blijf lekker beneden want de laatste poging die ik 10 jaar geleden ondernam staat mij nog vers in het geheugen. Eerst woei mij de pet van de kop en vervolgens verloor ik bijna mijn evenwicht en mijn water en dat is daar levens gevaarlijk.
Hieronder volgt de eerst echte 'roadmovie'van de M&M's gevolgd door een klein familie portret 'Op de camping' volledig op locatie 'geschoten' in Dockers River. Enjoy the movies...
Vanochtend hebben we wild gekampeerd bij Docker River, we waren de enige en zelfs Ank en Ben beginnen een beetje van dit rode land te houden. Ik herken in Ank veel van mezelf de eerste keer dat ik zo ging kamperen. Nog erg gericht op schoon en stofvrij en schone toiletten en de onmisbare dagelijkse douche. Tja, die zijn er gewoon niet en het primitieve leven van wassen aan de kraan en het stof doen mij inzien hoeveel er ‘los te laten’ valt in mijn dagelijkse bestaan.
Ank en Ben waren we vanochtend overigens bijna kwijt geweest, zij mochten voorop rijden en reden pardoes de outback weer in. Luid toeterend en lichten knipperend hebben we de achtervolging ingezet. Pas na enkele kilometers toen we druk gebarend naast hen reden kregen ze het door.
Vergeet ik bijna te vermelden dat we Maxim een tijd kwijt zijn geweest. Hij ging ‘even’ douchen en kwam na 1,5 uur weer geheel bezweet en buiten adem terug. Had ie vastgezeten in het douchehokje en had over muurtjes moeten klimmen om zichzelf weer te kunnen bevrijden. Dat was in Tjukayirla Roadhouse waar we verder bijzonder plezierig hebben overnacht . Ook troffen we daar enkele onderwijzers die met de aboriginals leven om de kinderen les te geven. Een wonderlijke baan lijkt mij zo. De aboriginalcommunities zijn allemaal ‘droog‘, wat wil zeggen dat er geen alcohol gedronken of zelfs aanwezig mag zijn. Dit laatste betreurde de onderwijzeres die we spraken wel want ze lustte graag een droge witte wijn.
Morgen gaan we naar Uluru (Ayers Rock) en dan wil Maxim deze samen met Ben gaan beklimmen. Ik blijf lekker beneden want de laatste poging die ik 10 jaar geleden ondernam staat mij nog vers in het geheugen. Eerst woei mij de pet van de kop en vervolgens verloor ik bijna mijn evenwicht en mijn water en dat is daar levens gevaarlijk.
Hieronder volgt de eerst echte 'roadmovie'van de M&M's gevolgd door een klein familie portret 'Op de camping' volledig op locatie 'geschoten' in Dockers River. Enjoy the movies...
Last but not least heeft ben een gastblog geschreven, scrol dus na de hoofd film nog even door naar beneden and have some more fun...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten